-
1 brak
сущ.• вина• голод• грех• дефект• дефицит• заблуждение• изъян• лишение• невыгода• недостаток• недостаточность• недостача• недочет• неполадка• неполноценность• нехватка• оплошность• отсутствие• ошибка• порок• проступок• скудость• слабость* * *1) (niedostatek, nieobecność) недостаток, нехватка, отсутствие2) (nie ma, brakuje) нет, недостаёт, не хватает3) (defekt, wada, rzecz wybrakowana) брак (недостаток, дефект, бракованное изделие)ślub брак (венчание)małżeństwo брак (супружество)* * *♂, Р. \braku 1. в знач. сказ, не хватает, недостаёт;\brak mi czasu у меня нет времени; \brak mi słów мне не хватает слов; czego ci \brak? чего тебе недостаёт?; biletów \brak билетов нет;
2. нехватка ž; недостача ž; отсутствие ň;cierpieć na \brak czegoś страдать от недостатка чего-л.; z \braku czegoś, w \braku czegoś из-за недостатка (отсутствия) чего-л.; 3. недостаток, дефект;uważać za \brak считать недостатком; ukryte \braki скрытые дефекты;
4. (rzecz wybrakowana) брак, бракованное изделие;5. (luka) пробел; \braki w wykształceniu пробелы в образовании+1. brakuje, braknie 3. wada, defekt
* * *м, Р braku1) в знач. сказ. не хвата́ет, недостаётbrak mi czasu — у меня́ нет вре́мени
brak mi słów — мне не хвата́ет слов
czego ci brak? — чего́ тебе́ недостаёт?
biletów brak — биле́тов нет
2) нехва́тка ż; недоста́ча ż; отсу́тствие ncierpieć na brak czegoś — страда́ть от недоста́тка чего́-л.
z braku czegoś, w braku czegoś — из-за недоста́тка (отсу́тствия) чего́-л.
3) недоста́ток, дефе́ктuważać za brak — счита́ть недоста́тком
ukryte braki — скры́тые дефе́кты
4) ( rzecz wybrakowana) брак, брако́ванное изде́лие5) ( luka) пробе́лbraki w wykształceniu — пробе́лы в образова́нии
Syn:
См. также в других словарях:
brak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrób, produkt, którego parametry nie odpowiadają założonym normom; bubel : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypuszczać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brak — m III, D. u, N. brakkiem 1. blm «fakt nieistnienia czegoś, nieobecność, niedostatek» Chroniczny, dotkliwy, zupełny brak. Brak apetytu, sił. Brak czasu. Brak gotówki. Brak zainteresowań. ◊ Z braku, w braku czego «wobec tego, że czegoś nie ma; nie… … Słownik języka polskiego
niedokształcony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niedokształconyceni {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który częściowo, połowicznie jest wykształcony w jakiejś dziedzinie, ma braki w wykształceniu; niedouczony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niedokształcony informatyk. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niedouczony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niedouczonyczeni {{/stl 8}}{{stl 7}} mający braki w wykształceniu, niezbyt gruntownie wykształcony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niedouczona praktykantka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niedouk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} z pogardą, lekceważeniem o osobie niedouczonej, mającej braki w wykształceniu {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
